18 Feb 2010
by priyanthabmv
in Uncategorized
තුති සිතින් එළිය බලන
හිරු දෙවිට පුද ලබන.. විශ්වාසය
සදහටම නික්ම යන
ඇස්කෙවිනි රිදුම් දෙන
එළිය අදුරුවන මරණයේ.. අවිශ්වාසය
මෙලොව ඇති සොදුරුතම
ආදර මවගෙන් ලැබෙන
සෙනෙහසේ.. විශ්වාසය
කෙදින නම් නැතිව යාද
සෙනෙහසේ දින ගණින.. අවිශ්වාසය
බොකු ඇදලා පිටත හලන
දුක සැපෙහි සොදුරුතම
මිතුරුකම.. විශ්වාසය
ආත්මාර්ථයේ පිළිඹුව
මාළුවෙකු සේ දැනෙන මිතුරුකම.. අවිශ්වාසය
සියළු දේ පරදුවට තබන
ආදරේ උතුම් ලන්සුව.. විශ්වාසය
එහිම පැරදුම ලබන
සියළු මං ඇහිරි යන
විරහවේ.. අවිශ්වාසය
ආ ගිය අය කියපු දේවල්